'som yalnızlığa...'
külün sıcaklığı alışana dek,
bi arı sokması
bir an soğuması
külün varlığı...
ve denge'de kaybolan...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
ve yok olan resmi versallamış tırmandırıcı denge.memleketin yalnızlığı ancak çoklukta anlaşılırdı zaten.bereketli tümceler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta