'kuşlar mı? hep ağlattılar.'
kabına sığmaz hüzünler
sonrasız önceler ki
aklın kaldığı
kalıpta tutunamadığı
düşler
genişti yürekler
türküler bozulmadan önce
hiç olmamış
ya da
hiç olmayacakmış gibi
aynı rüyayı bekledik
bir çift kirazdı sesimiz
erteledik
yağmur öncesi mevsimleri
sonrası ıslanırdı gönüllerimiz
serin serilirdi ovalarına
yitirmezdik sözcükleri dilimizin
ucunda yanarken ellerimiz
sen
ölesiye içiyorsun
hatırlamak için kendini
ben
bildiğim bilmediğim sokaklarda
yüzsüzlüğümle yüzleşiyorum
uçurumlarımın arasında
ellerim değmeseydi unutmazdım
hiç
dedim ya!
çok uzun bir yastı
özledik düşlerimizi
Kayıt Tarihi : 21.8.2006 02:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hiç...

TÜM YORUMLAR (1)