Hfe Hfe Şiirleri - Şair Hfe Hfe

Tek başıma sıgındıgım bir yalnızlık limanında karşımda ulu bir çınar ve ben tek başıma önümden gelip geçen kalabalıgın arasında küçüldükçe küçülmüş, orada yalnızlık çaresizlik arası bir başına kalmış elindeki kırıntıları sayan bir çocuk ...
Soruyorum kendi kendime nereye bu yolculuk , yolun sonunda ne var bu içimdeki kalp ağrısı neden , neden bu dinmek bilmeyen kalp sızısı önünden geçen bu yoldan kaç kez gectin , ne heyecanlar yaşadın bu yollarda, ne hüzünler yaşadın , ne gözyaşları bıraktın bu kaldırımlarda , kimi zaman içindeki çoşkuyla ezdigin, kimi zaman çaresizliklerin ve telaşlarınla altında ezildigin bu caddeler bu sokaklar, hayat denilen bu sahneye adım attıgın sevdiklerini birer birer bağrına verdigin bu şehir neden bu kadar yabancı bana....
Dönüp bakıyorum kendime , soğuktan tir titreyen bu vücudumu yakan şey ne ve bana sılada gurbet duygusunu yaşatan bu özlem , dinermi... Gönlüm başka yerlerde başkasının yanında ve ben burada ağlamaklı , yalnız çaresiz bir çocuk edasıyla bir başıma.
Kim anlar içimdeki duyguları, kim ağladıgım zaman senin gibi sarılır taaa yüreğime sımsıcak sevgi dolu , Gözlerine baktığım zaman kim bakar benim gibi , ve kaldırımda bir başına bu çaresiz cocuk yureğini kim sarar sarmalar şefkatiyle senin gibi.
Kalabalığa bakıyorum yine gözlerim seni arıyor , gönlüm diğer yarısını arıyor ama sen yoksun bu kalabalık ama sensiz ıssız kalmış bana yabancı bu şehirde.
Kalkıyorum yerimden içimde tarifsiz bir burukluk akşam çökmüş bu şehirde. Çocuklugumu gençliğimi umutlarımı hüzünlerimi sevinclerimi gözyaşlarımı bıraktıgım o kaldırımlarda yuruyorum . Her adımda sana yaklaşır gibi sen yanımdaymıssın gibi .

Yalan sevdalardan vazgeçtim artık,
Tutkuyla bağlanan gönül istemem
Başlattın içimde sonsuz kuraklık
Bakışından kopacak katre istemem..

Gönül evim harab olup yıkılsa sensiz

Bilseydim apansız gideceğini
Silerdim gönlümden tüm şiirleri
Yüzümü çevirip karanlıklara
Görmezdim gam rengi o gözlerini

Bir martının yüreğine gömüp sevdamı

Senden ayrı düşmüş şu ıssız gönlüm
Bir uzak yıldıza benzer mesela
Yaksın mesafeler vuslatla söndüm
Korlara kar döksen Gelsen Mesela

Çiğnediğim yollar altında kalsam

Ne oldu ,
ayrılık bir buz soğuğu gibi sarınca dallarını ,
dökülünce çiçeklerin,
kuruyunca toprağın
beni mi hatırladın
ne oldu ?

Sana seni anlatmak
Anlatmak bendeki seni
Kalbimdeki sana, mümkün olsaydı eğer;
Yani kendi varlığından haberdar olmayan bir güle güzelliğini ifade edebilmek mümkün olsaydı.
Ya da bir balığın;
içinde yaşadığı suya ona olan ihtiyacını

Bazen diyorum
Alıp başımı gitsem çok uzaklara
Gidipte dönmesem bazen
Yüreğimi atıp bir boşluktan aşağı
Süzülüşünü
Yok oluşunu

Bikarar eyledin gönül perişan
Yollarına baka baka ağlarım
Olurmu ki halim bir gün ürüşan
İsmaille canım sana kurbanım

Bıraksalar beni engin sularda

Koyu bir gecenin tam ortasında
Kalbime dolan o his senmisin?
Maziden esen kar fırtınasında
Dünümü çığa atan senmisin?

Yadellere giden dert katarından

İçimde bir sızı her seher vakti ,
Odama bir hüzme sen doluyorsun
Ne zaman gitse elim kaleme ,
Satırın öznesi sen oluyorsun.

Kokular saçıyor bir hanımeli