Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum
güçlü duyarlı duygusal bir anlatım akış bir birinden güzel
kutlarım eseri
bazen üryan kalmış ağaçlar vurur yüze gerçekleri bazen var olup da ısıtmayan güneş anlatır bize... unutuldu sanılan yaşanmışlıklar hiç beklenmedik anlarda hatırlatır kendini...
Betimlemelerle desteklenmiş güzel bir şiir. Yüreğinize sağlık Sibel Hanım. Saygılarımla...
'Sayıklama mı?'
Belirsizliğin zihindeki karmaşası.. Anlam verememek, daha dün gibi varken yok olanlara.. Bırakıp gidenlere.. Neden, niçin sorularının bir türlü cevap bulamaması mı?
Ya da 'saçmalamak mı?'
Olağan olanı normal karşılayamamak mı?
Şiir açığa vuruyor gibi.. 'Aklımdan hiç çıkmadın' dediğinin çıkıp gittiğini.. Beklemenin boşuna olduğunu bildiği halde, beklediğini..
Umutların bu nedenle 'göç ettiğini..'
Mevsimlerin anlamsızlaştığını...
Yaşamının tam bir hezeyana dönüştüğünü, biliyor şaire..
Ama bilmek yetmiyor bazen.. Kabullenmeden unutulamıyor, dün..
Etkili bir şiir.. Kutlarım Sibel Hanım..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta