Hezerpare Şiiri - Fatih Yıldız 2

Nasıl ki beklenmez evsaf-ı elzem adalet
Hakimlerin zalimlerden olacağı günde
Mukteza-i aşktan kalan bende ki sefalet
Katre katre birikti sümbül kokan zehrinde

Bulmak leyladan Mevlayı ne büyük fazilet
Kayboldum senden , iman devşirme emelimde
Bulsam sendeki hazineye etmem hıyanet
Mütecessisken daima sen dehlizlerinde

Eksilmeyen her dert yüreğime bir ihanet
Asiyim öyleyse seni her düşündüğümde
Nedendir ya bu ısrar uzak iken saadet
Red ile boynumu büktürdüğün her günümde

Tahkir-i kelam serdetmek bu nasıl garabet
Sözün bitmişken mum ışığında yanan ferde
İhtisaren bana senden kalan akim servet
Gözlerimden akan bir damla imiş çölde

Hezarpareyim şimdi,gönlümde ise fetret
Galipte mağlupda kim? muammadır enfüsde
Bir halin lahza-i tebahüründen ibaret
Yüreğimdeki kurumakta olan denizde

Yaralarım kabuk tutmazken , acizim , medet
Seyrin dahi berdevam hançerdir yüreğimde
Ya Rab , ya Hadi beni bir çıkar yola ilet
Mütehassısdım sözde , imdi mağlubum derde

Cem olsa , cebir ile birleşse beşeriyyet
Sözü dahi edilmez eçheldir mecnun derde
Kalbim akim , dindirsem acısını katiyet
Ne kalır ki kemendi dertten ruhu bedende

Fatih Yıldız (RÂCÎ)