Hezârfen Raporu Şiiri - Akın Korkmaz

Galata Kulesi’ndeyim
Sana geldim Hezârfen
Bir telaş içindeyim
Heyecanlı, bir bilsen

Merak ediyorsun biliyorum
Çok özledin İstanbul’u
Senin için bakıyorum
Kulede aldım soluğu

Hazırsan başlayalım
Ama üzülmek yok üstadım
Bugün olsa kanatların
Adım bile atamazdın

İstanbul betondan bir yığın
Yeşil görünmüyor ufukta
Her yer darmadağın
Köprüler düğümlenmiş boğazda

Artık en uzunu değil senin ki
Daha nice kuleler uzamış
Ama inan hala en güzeli
Mavi gökler bilime susamış

Yedi tepeli bıraktığın şehir
Bugün yedi gökdelenli
Sağı solu dolu zehir
İstanbul bir gül dikenli

Nerede o at sesleri
Her yerde arabalar
Kanatların değil ki
Şu gürültülü uçaklar

Havası da çok değişti
İs dolar adamın içine
Şimdi ne deniz mavi
Ne de gök eskisi gibi

Dedim ya üzülmek yok
İnsanlar desen daha kötü
Anlatacak derdimiz çok
Başımızda bir kara büyü

Yanı başımda insanlar satılır
Bir utanç şu karşı duvarda
Anlatamam sana içim daralır
İnsanlık utanır burada

Kimi zengin yalısı var
Kimi aç yatar sokakta
Görsen ağlayasım var
Etrafta kol gezer hırsızlar

Kimi her şeyi bilir
Kimi sahte Müslüman
Her an bir şey değişir
Tepe takla yeni baştan

Yarış içinde insanlar
Tek kural yaşamak
Ne hak ne hukuk var
Önemsiz insan olmak

Camiler duruyor yerinde
Minarelerde hala ezan
Dalgalanır sancak göklerde
Tek teselli sana kalan

Durum böyle üstadım
Yine de sen ferah tut içini
Sana doğruyu anlattım
Söz güzel olacak bir dahaki