Heyy Şiiri - Osman Bilgen

Hey! ! !
Bana bak çivisi çıkmış yalan dünya!
Sana sesleniyorum.
Bak yine akşam oldu.
Ne adalet var sen de
ne de insanlık namına en ufak olumlu bir hareket.
İŞİN GÜCÜN FIRILDAKLIK.
Her gün neden döndüğün belli senin.
İnsanlar aç imiş susuz imiş çokta umrunda sanki.
Yorgunum, uzanırım birazdan yatağıma.
Fakat nedense tam karşımdaki duvarda,
Çivisine tutunamayan,
Ha yıkıldı ha yıkılacak takvim gözüme çarpıverdi.
Ve o takvimle ne kadar benzer taraflarımız olduğunu düşündüm ansızın..
O her gün çivisinden düşecek gibi günleri eritiyor.
E ben ne yapıyorum?
Ben de her gün binasını ayakta tutmaya çalışan inşaat çivisi gibi savrulup duruyorum yıkılmamak için.
Bi o yana bi bu yana...
Çiviye adanmış hayat misali...
Ya çakacağım çiviyi yeryüzünün tam göbeğine,
Ya da çakacaksın beni yerin taa dibine...
Hey gidi çivisi çıkmış fırıldak dünya!
Çivi çiviyi söker.
Bekle beni..