Heyula Şiiri - Serdar Yıldız

Gün geldi gelecek...
Sessiz soluksuz yürüyüşlerim aklımda,
ne adamdım ama!
Oysa gün,
o gün,
nefesi ensemde.
Geldi geliyor!

Olanı yok saymak
ya da olmayanı var görmek ne denli kolay?
Kime soruyorum ki...
Kalkıp yine yürüsem şimdi
düşerim.
Yine sevsem
üşürüm, örten olmaz! ..

Gün geldi gelmiştir belki.
Savruk sevişlerim hatırımda,
ne yaşardım ama!
Oysa gün,
o gün işte,
yaşları gözümde
geldi gelmiştir! ..

Neydi beni olgun kılan?
zaman zaman çocuk yapan.
Fakat çaresizliğimdi beni yarım bırakan.
Yokluğum, yoksulluğum, yorgunluğum...
Neydi bağlayan,
seni senden kopartan.
Ve neydi sence seni benim sahte gülüşlerime tanık eden?

Gülemem!
Gün bekliyordur,
kapıdadır,
çoktan gelmiştir.
Silahı elinde, nefesini tutmuş zili çalıyordur.
Gün,
o gün!