Renk Körlüğü Şiiri - Önder Karaçay

Beyhude kaygılar taşırken
Direnen adımlar
Hangi adamlar?

Abartılı bir eda
Müstehzi bir bakışın
Telaşı içinde

Kısır bir döngünün etrafında
Işık huzmeleri kayar aklında
O anı yakalamak mümkün mü?

Zaman bir sis perdesi gibi incelir
Nezaketinden değil

Berzahta bilincini yoklayan her beden
Cüssesini cübbesinden çıkarır
Yaralar
Hem içte, hem dışta derman ararken
Yaranın dışına dokunan merhemden
İçi müteessir olur

Renk körlüğü
Kötürümlük bir ruhtur

İnsanı arayışa ne sürükler?

Ağzından çıkana tembih
Yağdıran ruhlar
Der ki;
'Her kelam her kulağa dar gelir
İllede kelamını duyurmak istiyorsan
Yüreğinden duyanı bulman gerekir.'

Tereddüde düşen yaftalar

Önder Karaçay