Ürəyi daş, özü kömür dünyanı,
Çoxdandır ki sözüm hörmür dünyanı,
Nə yaxşı ki gözüm görmür dünyanı,
Zülmətinin qarasına heyranam.
Yorulmuşam, ağac bərələr kimi,
Əkələr, biçələr, sərələr kimi.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta