Ürəyi daş, özü kömür dünyanı,
Çoxdandır ki sözüm hörmür dünyanı,
Nə yaxşı ki gözüm görmür dünyanı,
Zülmətinin qarasına heyranam.
Yorulmuşam, ağac bərələr kimi,
Əkələr, biçələr, sərələr kimi.
Qırışları dərin, dərələr kimi,
Iki qaşın arasına heyranam.
Ayrılığı addımından sezir bax,
Həqiqəti ilmə-ilmə çözür,bax.
Zaman-zaman qanayıb da dözür bax
Ürəyinin yarasına heyranam.
Kayıt Tarihi : 30.10.2019 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!