Heykeltıraş Şiiri - İsmet Anik

Haydi bana bir heykel yap;
Ağaçtan olsun demirden olsun
Taştan topraktan olsun hiç farketmez
Yeterki onun gibi olsun,
Ona benzesin.
Baştan söyleyim hiç param yok
Karşılığında sana şiir yazarım.

Haydi kırma beni
Kaşları kara olsun yay gibi
Gözlerini tarif edemem
Neki baksam yanıyordum
Onlar da karaydı herhalde
Saçları simsiyah gece siyahı
Süylüm süylüm upuzun.
Rüzgarlarla savrulurdu
Bir omuzdan bir omuza
Geliyorum der gibi.
Tıpkı öyle olsun
Örgüsüz darmadağın
Entarisi pembe,
Üzerine baharın bütün çiçeklerini koy.
Kolları kısacık yanlarda iki cep
Biri benim biri onun verecekleri için.
Biraz çılgınca olsun
Yaşı onsekiz yirmi gibi
Ama içi onbeşi geçmesin.

Gözüne gözlük koy ki,
O da beni görsün
Kulaklık olmasın,
Sevdiğimi söyleyince umursuzca kahkaha atar yine
Olsun olsun kulaklığı da olsun
Duysun bilsin söylediklerimi
Her haline razıyım.
Haa sakın ağlamasın
Ağlarsa da geceleri ben dizinde uyurken ağlasın,
Sabah silerim gözyaşlarını.

Haydi be heykeltıraş,
Bana böyle bir heykel yap kırma beni
Hiç değişmesin
Beli bükülmesin
Saçlarına ak düşmein
Bana dönüşmesin.
Hiç mi hiç üzülmesin
Beni beklesin
Benden önce biryerlere gitmesin
Onun gibi olsun
Olurmu...