Leonard Baskin’e
İmgelem, bilgelik gibi maddi olmayan şeyler
Sonsuzca takas edilmeye gelir evine
Kendisininki gibi
Somut bedenlere ve ağırlıklara.
Bir papazın ellerinden daha papazca
Hareket eder elleri, yakarmaz boşu boşuna
Işığın ve havanın imgelerine
Fakat yakarır bronz, ahşap, taş mutlak imgelere.
İnatçı, sık damarlı ahşapta,
Dazlak bir melek tıkar ve biçimlendirir
O zayıf ışığı; kollar kavuşturulmuş izler
O’nun zahmetli dünyasının rüzgârın ve bulutun
Anlamsız dünyalarını gölgede bırakışını.
Tunç ölüsü hükmeder zemine,
Dirençli, al bedenli,
Cüceleştirerek bizleri. Bedenlerimiz titreşir
Yokoluşa doğru şu gözlerde
Ki, O olmadan, sefalete düşer
Mekânda, zamanda, ve kendi bedenlerinde.
Rakip ruhlar uyuşmazlar,
Girmeye çalışırlar, karabasanlara girerler
Bizimkilerden daha canlı bir hayat
Ve ölümünkinden daha sağlam bir huzur
Vasiyet edene dek O’nun keskisi.
(1958)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
https://ecnebiedebiyat.wordpress.com/category/sylvia-plath/
İsmail AksoyKayıt Tarihi : 22.5.2017 10:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sculptor by Sylvia Plath For Leonard Baskin To his house the bodiless Come to barter endlessly Vision, wisdom, for bodies Palpable as his, and weighty. Hands moving move priestlier Than priest's hands, invoke no vain Images of light and air But sure stations in bronze, wood, stone. Obdurate, in dense-grained wood, A bald angel blocks and shapes The flimsy light; arms folded Watches his cumbrous world eclipse Inane worlds of wind and cloud. Bronze dead dominate the floor, Resistive, ruddy-bodied, Dwarfing us. Our bodies flicker Toward extinction in those eyes Which, without him, were beggared Of place, time, and their bodies. Emulous spirits make discord, Try entry, enter nightmares Until his chisel bequeaths Them life livelier than ours, A solider repose than death's. (1958)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!