Heykel adam Şiiri - Yalçın Güler

Giderken halıda bıraktığın tozları da götür.
Unutamıyorum yoksa bırakılmışlığını ellerimin
Uzun asırlardan sonra bulduğum aşkın
Nasıl sileceğim çaresiz beklemelerini bu deliliğin.

Hasreti bekliyorum
Çıkamadım sensizlik uykularından.
Dağıtamadım saçlarımdaki uykusuz baharları.
Hasreti beklemek erdemse eğer.
İçimde bir dağ yaratırım her sabah beklemekten arta kalan.

Unutamadım Tanrım!
Siyah gözleri vurur beni ardım sıra.
Ellerimi toplarım günah uykularından
Çıkamıyorum hiçbir köşesine hayatın.
Değmemişken elim saçın teline.
Tutunamıyorum Tanrım hayat ipine.

Çıkamıyorum Tanrım!
Karşılıksız çıkan duaların
Ve semada asılı duran ellerimin mahyasından.

Yürümedim onsuz hiçbir köşesini bu şehrin.
Sokaklar yok
Tenhasındayım kara gözlerinin.

Yazmasam çıldıracağım
Görmezsem öleceğim.
Allahım merhamet et!

İlahi kudretinden bir damla ışık için.
Bütün kuşlarını beslerim bu şehrin.
Allahım sen koru heykellerimi…