Sen, buzdan oyulsan
Gün ışığından mahrum kuytularımda
Saklarım seni mutluluk nöbetlerim boyunca
Sen, buzdan oyulsan
Kırk haramilerin hasis gözlerinde
Ay ışığının solduğu
Açıl susam açıl vakitlerinde
Kavuşurum sana
Sen, buzdan oyulsan
Her depresif durumumda
Bir taşın soğuk,merhametsiz, yüzü
Bölemez umutsuzluğumu
En incelmiş yerinden
Rodin’in gözbebekleriyle
Taştan oyduğu nazenin tanrıçam
Bırakalım heykel, heykeltıraşların işi
Gel biz eksik bedenlerimizle sevişelim
Kayıt Tarihi : 20.2.2004 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!