Heykel Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

heykel gibi kalırsın
bir gidersem
sen de bir şey kalmaz
ayıptan başka...
yüzünü kapatsan da tanırlar seni ellerinden...
geriye dönüp bakılacak hiç bir şey bırakmam...
bütün kahpeliklerin,yalanların
ihanetlerin
gözünü patlatır,öyle giderim...
borç ödeyemeyebilirim,
ama vicdan alacağı bırakmam kara kalbinde
gerekirse
söker öyle giderim...
yeryüzünde bir karış topraktır gireceğin
gitmeden
bu dünyadan
biriktir ne varsa götüreceğin...
felekle birlikte çıkmak istiyorsan gökyüzüne,
bakmana gerek yok biletine,
beşinci dereceden yanıklar seferi,
ateş yanı koltuğun...
varınca son durağa;
kalbin donar,
zangır zangır titrersin
''ben ne yaptım'' derken,
heykel gibi kalırsın...