Heykel Şiiri - İlknur Bulut

Yoktu sıcaklığın,

Yoktu dokunuşun,

Sesin mi? Bilemem,

Hiç duymadım ki …

Söylerler di seherde,

Rüzgarla konuşurmuşsun.

İnanmazdım onlara,

Konuşsaydın bana,

Mutlaka bana konuşurdun,

Senin kollarına,

Kuşlar konardı.

Bakardın arkalarından,

Bilmezdim niye bakardın,

O bakış gece rüyalarım olurdu,

Ben uyuyamazdım ağlardım!

Üşümezdin bilirdim ama

Hep ceketimi üstüne örterdim.

Sen hep denize bakardın

Bir beklediğin mi var?

Korkardım!

Gemiler geçerdi,

Gemilerde insanlar,

Kalkıp gidemezdin ya…

Ben en çok buna sevinirdim,

Sen birini beklerdin,

Ben de seni…

Ama taştan bir heykeldin

Sen beni ne bilirdin...