tavında dövüldü ya zamanla
sıcaktı,soğudu
kılıç oldu kesti
orak oldu biçti
örs oldu kimine
payanda yaptılar birilerine!
heykel oldu sonunda
gülmek diledi; gülemedi
sevdi ama diyemedi
kış da geldi erken
rengi de soldu ya;
paslı demiri söküverdiler
yine yeniden dövülmeyi beklerken
2003.
Oktay DalgıçlarKayıt Tarihi : 31.5.2006 03:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dövmeye ne hacet
kalemine sağlık be Oktay,
özlettin kendini
bir defada 3 şiirde senin pek tarzın değil ama :-)))))
sende değişim görüyorum :-)))))))
Yüreğimle kal ...
TÜM YORUMLAR (2)