Heyhat hayat Şiiri - Feryal Çeviköz

Tanımazsınız beni siz ya!
Tanımladığınızca eksilirim!
heyhat!
hoyrat sokakların yabancısıyım!
Sığmak isterim
benden yüce deryalara!
Sığınırım zaman zaman
kuytularınıza...
şehveti düşleyen apışaralarınıza...
Hangi kalıplardaysam da
Kayıptır aslım
Bilinmezlerde saklı
Benden içre
Dönük yüzüm...
Sıkıysa
ezberleyin
hodri meydan derim...
Ah Vellakin yeminle
her dem
Bulunmak isterim
Dokunulmak
Sevilmek
Zaman zaman
hatta ve hatta her zaman
fütursuzca gülüşlerimi
Esrikliğime verin
ham kalmış kızlığıma!
Hırpalanmışlığıma!
Ve yalnızlıktan öte
Yüce sevgime
belki de sadece ona...
Üzerime şeytanlarını salar
Salgın hastalıkların
Zührevi Zebanileri
Her zaman her zaman
Boşuna uğraş...
Yine dirilirim
Rabbin saf çocuklarını
Yeniden doğurmak için
Yeniden doğurmak için
O en yüce aşkı
Örtüsüzce
Ap açık
Sadece aşka aşık...
Vel hasıl
Zaman zaman
kendimden geç-erim...
Çok fena sev-erim...