Heyhat’a üşümüşler Şiiri - Mehmet Sani ...

Bedenini terk eden ruhun fırlatıp attıkları
Eyvah ki sancısıyla akıl sathı mayilime düştü
Görüş ufkumda uçsuz bucaksız nurdan kaleler
Zihnimde medeni istila. Nutkum barihaya düştü
Met cezir Hudayîleri saf saf. Açılan sur gediklerinde
Akıl almaza iştigal edenlere Levh-i Mahfuzdan suçüstü!
Ölü kentin dirileri uykuda yaşam mücadelesi verirler
Gece uzadıkça uzarda sanırsın güne gündüze küstü
İdealleri olanlar. Ah, ne çok hürriyet özler!
Hür olanlar düşüncesizlikte kalburüstü
Hayallerini gerçekleştiremeyenler ya..
Ölürler. Taklit ederlerken dürüstü

Onlar heyhat’a üşümüşler
İçe dönük gözleri fütursuz
Bakınca yürekten görürler

Aşk bir hastalığın adı
Aşık hastalığa tutulan cümle
Bir nefes kadardır yaşamak. Salt bir nefes
Ama sayılamayacak kadar parçalara bölünmüş
Tiryakisine her parça saadetli bir ömür ki
Ölüp yeniden dirilecek kadar enfes
Özgürlük berzahtan rızk’lanmak
Kıyamet arife mahşer bayram
Tulu’un sırrı Hakka inanmak

Onlar heyhat’a üşümüşler
İçe dönük gözleri fütursuz
Bakınca yürekten görürler

Meçhule kanat çırpıyor görünen
Herkesle iyi geçinenlerdir onlar
Dünya(lık) da gözleri olmaz
Ahsen-i Takvim üzere
Hakka yürüyenlerdir
Onlar...

16.02.2010