Kaç bahar çiçek açtı köhne ömrümüzde
Daldık rûhumuzun kışına,çiçeği göremedik...
Kaç harman savruldu,ne kaldı önümüzde
Yitik zamanlar içinde murâda eremedik...
Binbir renge bürünen çılgın tabîat
Ruhlara sunarken tâze bir hayat
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta