Heyhaat! Şiiri - Adem Korkmaz

Bulutlar dilsiz,tıldızlar ağıtta,
Aklım ermiyor bu naısl yaşam,
Yürekler de hüzün kıta,kıta
Velhasıl hala şaşarım,
Gözlerine mavi sürmeyi
Çekmişte ne olmuş gökler,
Gösterebilmişmi seni bana?
Bir bakış karanlığın ötesinden,
Menekşe,papatya avuçlarım da
Sümbül bahçe de,gül kafes e
Bülbül müebbet gönül zindanlarında,
Geceye kalem verdiler,
Yıldızlar kağıt,karanlıksa mürekkep oldu,
Günler sürdü yazamadı silsileyi
Düşler uykuya hünerlerini sundu
Ölüm bile bulamadı çareyi...