Eller arar yeniyi, bense arıyorum eskiyi
Eller giyer yeniyi, bense giyorum eskiyi
Eller bakar yeniyi, bense her an eskimi
Yeniler sizin olsun, verin bana o eskimi
Hey dost, sanmayın ki ben mürteciiyim
Ben eskimin vefalısı, eskimin dostuyum
Ben eskinin hayranı, gariban dostuyum
Heygidi, o eski günler ve eski dostlarım
Her insanın, eskilerinden bir anısı vardır
Eski sevgilinin, eski dostların nesi vardır
Acep, eskilerin yenilerden eksik nesi var
Eski varken, yeni aramaya ne gerek var
Her şey eskir, fakat onların anısı eskimez
Gidenler geri gelmese de anısı unutulmaz
Bazen gelse de o eski verdiği tadı vermez
Eskiyi bırakıp da, yenisini almaya deymez
Bülbül altın kafeste bile eskiyi aramadı mı
Hem her ademoğlu gençliğini aramadı mı
Her vefalı dost eski dostunu aramaz mı ki
Şair Bayram niye o eski yarini aramasın ki
Malumuz her gelen, gideni aratmadı mı ki
Hem kimi sorsan eskilerini aramıyor mu ki
Büyük küçük her şeyi Rab yaratmadı mı ki
Her şey de O’ndan dolayı güzel değil mi ki
Eskileri severim, belleğimdeki anılarından
Eskileri severim, vefalı sefalı oluşlarından
Hem kim eskisini sevmez ki o anılarından
Şair Bayram sever, tüm eskilerini candan
Dünyaya garip geldim, gariban gidiyorum
Şu hayatta neler duyup, neler görüyorum
Daha ölmeden önce ölüp ölüp diriliyorum
Vefasızlıktan o eskilerimi ne çok arıyorum
O eski günlerimi, eski dostlarımı arıyorum
Onların hasreti ve özlemiyle kavruluyorum
Birer birer gitmekte eski dostlar şaşıyorum
Bilmem ki onlarsız hâlâ nasıl da yaşıyorum
20.06.2000
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 15.12.2000 10:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!