Heyecanlıyım ben.
Hem de son derece fazla
Kalbim yerinde değil,
Sanki fırlamış yerinden.
Bir aşk ile aceleyle,
Beni kendine çeken,
Heyecan perest dürtülerimle,
Sevdiklerime koşuyorum.
Sevdiklerim için coşuyor,
Onlar için;
Bazen hop oturup, hop kalkıyor,
Heyecanlanıyorum ben.
Neler var, neler;
Hani beni kendine çekip
Adeta kalbimde
Ritim bozukluğu yapan?
Bazen yüzü geçti mi;
Kalbimdeki çarpıntı,
Korkularım da debreşiyor inan.
Sahi şu heyecandan birgün
Yoksa ölecek gibiyim ben...
Kayıt Tarihi : 2.10.2007 10:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akan Meriç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/02/heyecanliyim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!