Heyecanım yüksek
Güneş batıyorken, gönlüm gündüzdür
Sıkışmış kafesten, çıkar dururum
Yolumuz zor ama, bazen dümdüzdür
Önümde engeli, yıkar dururum
Doymadım bir türlü, sahih rüyama
Kavuşmak isterim, gerçek hülyama
Sığamadım artık , küçük dünyama
Bendimden dışarı, akar dururum
Başladım hayata, bir sıfır yenik
Artıyla yükseldim, kıbleye dönük
Tütmeyen ocağım, kalır mı sönük
Yanmayan ateşi, yakar dururum
Tövbeye yol açtı, en eski acım
Tedaviye cevap verir ilacım
İşledi beynime, minik kıvılcım
Etrafıma ışık, çakar dururum
Sıratımız ince, Aras'tır sulak
Gururlar nedir ki? Bir parça alak
Gönül kervan olur, gözler muallak
Müjdeli habere, bakar dururum
İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
27 Şubat 2021
Kayıt Tarihi : 27.2.2021 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İshak Aras](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/27/heyecanim-yuksek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!