Gecenin sifiri karanlığında,
Ne idi bu aşk, bu sevgi.
Loş bir lambanın cılız ışığında,
Sevgiye, aşka susayanları,
Hangi şaşkın ayırabilir ki...
Dudaklar kenetlenrmiş,
Adeta kerpeten gibi,
Bedenler sımsıkı,
Ve de hararetli...
Bir ara nefesler tutulur
Ölü sanki...
Belki heyecandan,
Sanki bir mefta gibi...
Oysa hararet var,
Heyecan dorukta...
Her şey son bulur,
Ve her şey orda kalır.
Kayıt Tarihi : 23.4.2012 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!