Kuş gibi çırpınırken çıkmaya yeltenir can,
Mermeri eritecek bu bendeki heyecan.
Dumansız ateşlerde kavruluyor bedenim,
Sebebi yanış için elbette var nedenim.
Gönlümdeki kıvılcım büyüyor alev alev,
Sanki içimde volkan sanki içimde bir dev.
Kendi kendime kalsam bülbül gibi şakırım,
Bir oğuz destanını hiç bakmadan okurum.
Bir korku sarar beni her dem şaşar dururum,
Belleğim gider benden her şeyi unuturum.
Elim ayağım titrer o an ben ben değilim,
Renkten renge girerim belki de ebruliyim.
Kayıt Tarihi : 3.2.2021 03:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şerife Gündogdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/03/heyecan-66.jpg)
Hayırlı çalışmalar.
Merhaba Cihat bey efendim daha nasıl açık yazılır şiirin başlığı heyecandan bahsediyor bildiğin heyecanı anlatıyor hani toplum içinde bazen çok heyecanlanırız ya iste bu halimi anlattım ben de selamlar saygılarla.
TÜM YORUMLAR (2)