Toparlan çocuk gidiyoruz bilinmezlikler yol üstünde kalanlar yürüyenler göreceğiz hazan mevsiminde yaprak dökmüş ağaçlar tomurcuklanmış çiçekler bahara düşmüş taylar belki beyaz yakalı çocuklar umut değil mi işte doldur heybene çocuk ne var ne yok zamanla yarışmıyoruz soracak olursan çocuk bizim zamanımız çok zamanın zamanı yok heybeni çabuk aç çocuk...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta