sana bürünüyor ruhum ansızın
en güzel şeysin içimde büyüyen
bütün kırgınlıklarımı unutuyorum sendeyken
zamansız gelmelerindir bana umut olan
eğer olurda bir gün gidersen söyle!
önce ben ölmeliyim kuşlar gezinirken semalarımda
yağmurlar düşmeden kaldırımlara ben gitmeliyim
ve rüzgar savursun günahkar bedenimi kor ateşlere
senden önce ben yanmalıyım,
senin yerine de yürürüm ateşlere,sen yanmayasın diye!
razıyım al sevaplarımı,günahlarını yükleniyorum şimdi!
senden önce ben gitmeliyim buralardan
belki heybendeki bir şehre
güneşe adını veriyorum,heyben dünyam oluyor şimdi!
Kayıt Tarihi : 24.12.2009 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
heybesiz ve dünyasız kalmış bir çocuğun güneşe koyacağı bir isim de yoktur artık..
TÜM YORUMLAR (1)