Heybemizde Yalnızlık Var Şiiri - Recep Ö ...

sabahı beklemeden koyulduk yola
heybemizde bir avuç yalnızlık var
cehennem suratlı üç beş kişiydik
yürüdük yürüdük hiç yorulmadan
ve bir an oldu ki sular karardı gözlerimiz ufuklara çakıldı, kaldı
bazı bazı zihnimizi bir korku aldı
sabahı beklemeden koyulduk yola

demirci demiri ateşle dövdü
Bakırcı bakırı kalayladı
dağları ırmakları aştık ve gittik
şair adam iki mısra mırıldandı
kim ağlar kim güler bilmeyiz
bakarız yolumuza yollar bizi bekliyor

uzakta bir kadın bir beyaz mendil ve saçları dağınık dalgalı
bir beyaz ev hemen suyun kıyısında
kocamış ak sakallı bir adam
çevirdi yolumuzu ansızın

bakıştık ve sustuk biraz
yağmur yağmaktaydı ve ağlıyordu zaman
bir rüzgar gibi geçti biri yanımızdan
namlunun ucunda bir siyah duman
çakır gözlü ihtiyar çatık kaşlı
sordu ahvalimizi

biri ben yabancıyım dedi
biri dediki ben hastayım
bir diğeri sustu ve yere düştü elleri
demirci biledi bıçağı

işin aslı çözülmeden
gitmeliyiz buralardan
kan almadan suç yollarını
sırtımızda tütün, çay ve tabaka
aşmak icab ederken sınır boylarını
gün şafağı sökmek üzeredir
ve heybemizde yalnızlık var