Heybemdeki Katık Şiiri - Hasan Özünal

Heybemdeki Katık

Kapkara bir kabus gibi, üstüme çökme gece,
Başlama yeni soruya, çözülmez bu bilmece.
Tıkırdayıp durma saat, beynimi oyar gibi,
Başlamasın yeni baştan, dayanılmaz işkence.

Son bulutlar da yağmadan, geçiverdi ya artık,
Hıncı ne bilmem kaderin, bize kaşları çatık.
Yürüdüğümüz bu yollar, sonsuz bir diyar gibi,
Bu yolculukta teselli, heybemizdeki katık.

Hasan ÖZÜNAL
Karaman - 2018