Hey! Yaşlı, Dur! Şiiri - Ramazan Külye

Hey! Yaşlı, dur!
Bu gidiş nereye,
Terk edipte bu toprakları, gidişin nereye…

Hey! Yaşlı, dur!
Dayanabilecek misin ellerde;
Bu hava, bu su yok gideceğin yerde.

Bak! Dinle yaşlı!
Hep dışlanacaksın gideceğin yerde,
Kentlerde bakacak kimse yok sana.
Masumiyeti var hep buruk yüzünün,
Bilmişliği vardır hep senin
Duygularının masumiyeti var ama ne çare!

Hey! Yaşlı gitme dur!
Hep dışlayacaklardır seni, barındırmayacaklar,
Çok görecekler bir harabeyi sana.
Olmayacak hiç bir hakkın,
Yolculuğunun sonlarındasın diye.

Hey! Yaşlı, dur!
Gün edeceksin sokaklarda hatıraları,
Olmayacaktır hiçbir günün huzur
Hasreti olacaktır hep senin,
Memleket, memleket! Diye.
Hey! Yaşlı gitme ne olur…
Terkedecekler masum çehreni,
Bakmayacaklar buruktur diye yüzüne.
Gençliğe özlemin olacak hep hüzünle,
Seveceksin ama karşılığı olmayacak hiçbir zaman.
Gençler karşılık vermeyecek gerçek sevgine,
Anlatamayacaksın hiçbir zaman derdini,
Gençliği akıntıya kaptırıp giden kentte…

Hey! Yaşlı, dur!
Bakıp bakıp, isyan edeceksin belki de,
Sana dolmuşlarda yer vermeyen gençliğe.
Hasreti hep burnunda tütecek,
Kırlardan, çayırlardan yoksun olan kentte.
Ve dönüp bakmak isteyeceksin,
Uğruna ömür tükettiğin nesle.

Hey! Yaşlı, dur!
Gideceğin yerde dört duvara hapsedileceksin.
Ve adına konacak huzurevi diye,
Ve sadece belli günlerlin olacak yılda bir iki gün,
Ve sana sevgi getirecekler bir iki çocuk eli,
Ve sonunda, bu sevgiyi sana çok görecekler.

Hey! Yaşlı gitme ne olur…
Yürüyemeyeceksin, olmayacak kentte sana yer.
Çok görecekler hep, rahatın olmayacak
Sözde medeniyet dağıtan bir kentte.
Dışlanacaksın belki de,
Kabul görmeyeceksin hiçbir zaman.

Hey! Yaşlı, dur!
Binalar dikili orda, hep daralacak için
Huzuruna müsaade etmeyecekler,
Ve seni alıp uzak köşelere mahkûm bırakacaklar.

Hey! Yaşlı, dur!
Gitme ne olur belirsiz gidişlere,
Belirsiz olmasın hayal dünyan.
İsyanın olmasın, rahat bırakmayan kente.

Hey! Yaşlı, dur!
Soracaklar mutlu musun burada diye,
Seni mutlu edecek tesisler var mı kentte diye,
Ve doğal yaşamdan alıp götürecekler seni,
Ve mutluluğunu bir iki tesise bağlayacaklar,
Kurdukları bir iki tesisi sana çok görecekler
Unutturacaklar sana doğal hayatı
Ve bulamayacaksın hiçbir kentte huzur.
Ve üstelik bir nehir gibi akıp giden kentte olacak akıbetin…

(13.04.2012 mersin)