Hey, Yalancı! Şiiri - Seçil Karagöz

Çıkmazsa can, çıkar mı huy?
Aç kulaklarını ve duy:
Biraz şundan, biraz bundan;
Çıkar işler çığırından...

Yalancının mumu varmış,
Yatsıya kadar yanarmış;
Alışan yalana doymaz,
Söyleyen ise hiç onmaz...

Vardır daha neler neler,
Sıralanır bahâneler;
Yoksa dürüstlük özünde,
Duramazsın ki sözünde...

Kalmadıysa öz güvenin,
Kısa sürer serüvenin;
Çeldirirler seni sana,
Kıvranırsın yana yana...

Barışık ol ki kendinle
Eğlenmesinler hâlinle;
Yumak yumak olsa bile
Sona erer her bir çile...

Çözüm sende, sensin çâre;
Olmamak için bîçâre
Gel, şu yalanlara son ver,
Gir bahçeye, gülleri der...

Çözümsüzlük çözüm olmaz,
Yalancılık mutlu kılmaz;
Uzaklaşır herkes senden
Atarsan hep bol keseden...

Varsa öz saygın, öz sevgin
Doğruluk olmalı çizgin;
Yalanla köşe kapanlar
Bil ki şeytana taparlar...

Razı olmayan hakkına
Döner sonunda şaşkına;
Bakıp kaşına gözüne
Hiç güvenmezler sözüne...

Yalan yalanı çağırır,
Yalanla saçlar ağarır;
Dünyâ yalancı hancıdır,
Yalancılar çıkarcıdır...