Hey şekeri zehreden sana ithaftır

merhaba sevilen yine ben
yine sana seslenmekteyim
bu gün keyfimi bozamayacaksın
susmakla

kadeh kadeh senseizlik içtim;
sarhoşum da biraz
çakır keyifim hüzünle
üstüm başım içim dışım sen kokuyor yine

çevremdekiler rahasız oluyormuş ayyaşlığımdan
kim takar ki bunları
bundan sonra ayık olmak mı neden ki
ayık olunca, hani bilirmisin bilmem ama

ne uyuya biliyorum
nede güle biliyorum
anla işte bari
yokluğun çekilmiyor ayık kafayla

kadeh kadeh acı içmek her gün
bilemezsin bunun tadını
ilk günlerde felaketti
sonrası da e biliyorsun işte göz önünde; şahane !

varlığın bile bu kadar gerçekci değildi
ama yokluğun yokmu ah o yokluğun
artık bedenim vazgeçil mez bir uzuvu haline geldi
o olmazsa sanki eksiğimmiş gibi geliyor bana

bıraktım her şeyi duaları bile
seni unutmak ve hatırlamak üzere olanları dahi
bir yerde durmalıymiş insan geçte olsa anladım
şikayet kutusunu kaldırdım gönlümden

farkındaysan isyan da etmiyorum artık
eskisi gibi
olacağı neyse olsun artık
canımı çalan bir varlık olarak kal hayatımda

rızasız razı oluyorum
ağlamıyorum artık
bak bana gülümsüyorum
mutluyum ki gülümsüyorum

elimde eskimeyen siyah beyaz bir fotoğrafın
önümde bitmek tükenmek bilmeyen bir şarap (sensizlik)
ay güneşim olmuş karşımda
fotoğrafınla koyu bir sohbete girmişim

kendimde değilim
seni tanıdığım günden beri ben zaten yersizim
vakitte bayağı geçmiş yine her zaman ki gibi
birazdan güneş batacak gece olacak

ömrümden bir günün daha bittiğini bilmek
ne güzel değilmi...
sevilen sevildiğini bilme artık
yada görmez den gel

oldumu
her gün bir mezarı açıp
ölüleri rahatsız etmenin bir alemi yok
bırak onlarda biraz huzur bulsun yokluğunla....