Hey Koca Gönül Şiiri - Mehmet Yaş

Sen hâlâ kendini ne sanıyorsun?
Hey deli, hey dertli, hey koca gönül.
Ne hükmün var, neye kıvanıyorsun?
Hey deli, hey dertli, hey koca gönül.

Sanma ki bunca yıl beni avuttun,
Belki aklındaydı, belki unuttun,
Bir meçhûle doludizgin yol tuttun,
Hey deli, hey dertli, hey koca gönül.

Eğer almadınsa hâlâ dersini,
Boş ver kurcalama çok ötesini..
Kapat artık ömrün son perdesini,
Hey deli, hey dertli, hey koca gönül.

“Gönül kocamazmış..” dense de bile;
Mazi kırık, dökük gelince dile;
Andığın çok demler var hasret ile
Hey deli, hey dertli, hey koca gönül.

YAŞ der; neme deme, düşün taşında;
Baharı yitirdin, güz’ün karşında;
Bak ucu göründü kara-kış’ında;
Hey deli, hey dertli, hey koca gönül.

13.04.1978