Hey güzel çocuk!
Hayatın baharında,
Ayrıldın dünyadan
Babanın kucağında.
Ve ateşler içinde sevgili ülken
Ve bir halk! Katledilen,sürülen.
Kan üzerine mi kurulur yeni bir hayat?
Binlerce niçin, milyonlarca soru?
Nasıl yoğrulmuştu Sırp, Boşnak, Hırvat,
Kardeşce yaşadılar asırlar boyu.
Yine eskisi gibi bir dünya doğsun içimizden
Öldürmek asla, yaşatmayı dileyen.
Düşmanlık yenilsin, insanlık kazansın yine
Güzel Bosna'n kurtulduğu gün
Zambaklar açsın en güzel haliyle
Bu yüreksiz kan içiciler düşünsün.
Sen cennette gez dolaş meleğim,
Bu kin, bu nefret elbet söner.
Ben senin için dualar edeceğim
Ettiğini bulsun sana kıyan zalimler.
Hey güzel çocuk
Seni unutmayacağım.
(25.06.1995)
Mehmet AkKayıt Tarihi : 22.8.2013 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hala kupürünü sakladığım 24 Haziran 1995 tarihli gazetede gördüğüm bir resim ve haber, beni bu şiiri yazmaya sevk etti. Resim başlığı: Baba Kucağında ölüm. Haberde,"Sırp vahşilerin attığı bombalar sonucu yaralanan bir çocuk daha sonra babasının kucağında hayatını kaybetti."deniyordu.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!