Hey gidi karadeniz-hey gidi memleketim

Ne türküler yazıldı ne maniler adına
saldın evlatları bir yudum ekmek uğruna
doyamamışlardı bile daha yaylaların tadına.

Hey gidi memleketim gözümde tüter sin
kaç oldu sayıları var mı hiç haberin,
zorla koparıp attığın körpe yüreklerin

Azgın mı hala dalgan dinmez mi çilen
yetmedi de hasretlik, dağdaki Şehidin,
yıllar sonra birde Çernobil'i ekledin.

Güz düşer fındık ahirine çöker bahtına
inan oturamaz kimse senin tahtına
doyulur mu hiç ısırgan otu ile taflana.

Hey gidi memleketim ne çok özledim
bilesin bir gün sana geleceğim
hamsiyi tavaya dizip mısırı közleyeceğim.