Hey Gidi Günler Hey Şiiri - Adem Ulutaş

Çocukluktan kurtulmayı, büy(ü)meyi
Sabırsızca gözlediğim günler hey
Büyüklerin yaptıkları çok şeyi
Kişifleyip gözlediğim günler hey

Yazın güneş kavlatırdı derimi
Güzün okul akıtırdı terimi
Gazeteyle bütün defterlerimi
Hamur sürüp yüzlediğim günler hey

Guşenede piştiğinde bulamaç
İleğene böl de biraz peynir saç
kombede var ise kaç önümden kaç
Sofraları düzlediğim günler hey

Param yoksa bedavacı gününü
Bekler idim sinemanın önünü
Hiç olmazsa filmlerin sonunu
İnat edip izlediğim günler hey

Kışın ayaz yaktığında tenimi
Gör o zaman nefretimi kinimi
Köşker yoktu yırtık iskarpinimi
Dikmek için bizlediğim günler hey

Zevk alırdım gece kızak kayarak
Eve gelir elim yüzüm buyarak
Tuzlayıp ta kuzineye koyarak
Kumpirleri cazladığım günler hey

Sabahleyin çağrıldım mı sofraya
Naz ederdim bayılırdım tafraya
İç yağını dürmek için yufkaya
Kor ateşte közlediğim günler hey

Eşekleri cehriliğe örklerdim
Kuş öttürür ahırları beklerdim
Gecgereye bolca abkın yüklerdim
Yorgunluktan sızladığım günler hey

Öğretmen dur der de, durmazsam dölek
Ya azar duyardım ya süner kulak
Bazende yer idim okkalı şaplak
Arı gibi vızladığım günler hey

Gali Osman,Mecid, Mecnun,Hüseyin
Akıllı mı deli miydi siz deyin
Bereketi onlar idi bu köyün
Sırlarını gizlediğim günler hey

Kemersiz pantolon cepleri delik
Delik cepte bulunur mu metelik
Oynardık tarlada gömmeli çelik
Çukurları dizlediğim günler hey

Bahar gelir sel yıkardı setleri
Davara giderdi davar itleri
Hamını aldığım yağız atları
Kırbaçlayıp hızladığım günler hey

Gün olur vücudu sarmazsa illet
Yılar geçer,ömür olursa şayet
Yarında bu günü anarım elbet
Geçmişimi özlediğim günler hey