Neydi be... eskiden.
Sabahın ilk ışıklarında
Başlardı koşuşturma.
Bir yandan hazırlanan azıklar
Diğer yandan, arabaya koşulan atlar
Cümbür cömeat doluşurdu arabaya
İstikamet doğru tarlaya.
Güneş, yeni yeni doğar
tarlaya varıldığın da.
Yapraklarda biriken çiğ damlaları
Susuzluğunu gidermeye çalışan kuşlar.
Ellerimiz üşürdü...
Toplarken pamukları.
Doldurduğumuz önlükler ıslanır dı
çiğden.
Kuşluk vaktinde hazırlanan
sofraya
Hep beraber otururduk
İştahla yenirdi hazırlananlar.
Sonra;
Tekrar başlardık çalışmaya.
Güneşi batırırdık her akşam
Dönüş te şarkılar söylerdik
bir ağızdan.
Yorulduksa da
Huzurlu, mutlu, güler yüzlü
Dönerdik yuvaya.
Mehmet Bor
(10.02.2003)
Kayıt Tarihi : 11.3.2003 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!