Hey Gidi Gülüm...Ahmet Arif'e

Bu sabahta kumlu tepeleri,
Karınca sürüleri terk etti.
Menekşe bahçeleri
Ay çiçeği sarısı saçların
Ağlayan bir sol yanım kaldı

Bir mevsimim
Bir ince MEMED’ im
Bir TOROSLAR da
Dörtnala koşan atım vardı
.
Her şeyim başlı başına
Bir uçurum bir ölüm
Esirinim senin esirin
Hey gidi gülüm

Yalnız rıhtımdayım
Ellerimde sensizlikten yana bir zülüm,
Neredeysen çık dışarı
Hoyratın vuruyor
Hey gidi, hey gidi gülüm

Duvarlar, ağlayan gözlerim
Şehirler, benim efsanelerim
Yalancısın biraz gidensin biraz
Volkanı patlamış ateşsin biraz
Kuralsız kıvılcımım ol
Hey gidi, hey gidi gülüm

Saklı bıraktığın elveda mektubun,
Kırılmış bir gül esirliğin de.
Bir pencerede kaldı,
Solgun ve üzgün bakışların
Hey gidi, hey gidi gülüm.

Bu senin sonun
benimse ölümüm
Ben bitersem sende bit
Hey gidi gülüm

Ayrılığın sonrası bilesin ki ölüm
Bakma mevsimlere,
Yeni açan çiçeklere, tomurcuklara...
Her şey senle başlar
Ve her şey senle biter
Hey gidi, hey gidi gülüm...