Hey Gidi Gavurun Oğlu Şiiri - Kemal Berk

Hey gidi gavurun oğlu hey!
Önceden içip içip oluyordun sarhoş
Devran değiştirmiş insanı
İçmeden de olunuyormuş sarhoş
Ulaşılmaz yüce dağların başına
Onlarca yıl mektep okusa nda
Bilmesen de bir çiçeğin, hayvanın himetini
Bir parmak şakladı, ulaştın hepsine
Tüm nimetler ayaklar altına serildi
Sandın ki bu güç benimdir
Rüzgâr gibi estin
Dolu gibi yağdın
Döktürdün göz yaşlarını
Cahilin, hemde zır cahilin yapacağını yaptın
Cehennemin ateşi oldun
Düştün yüreklere
Ama o küçücük koltuk, küçücük yüreğine kocaman geldi
Meğer koltuk seni küçülttükce küçülttü
Seviyorum derken, insanları öldürttü
Sen bir kez olsun o koltuğu yüceltemedin
Cahilden ne bekliyoruz ki
Eğer ki yüceltmeyi bilseydin
Insanları sever, el uzatırdın insanlara
Hak, hukuk adalet deyince
Yüreğinde akan sular dururdu
Gündüzün güneşi gibi aydınlanırdı yüreğin
Çiçeklerin kokuyu yaydığı gibi kökünü yayardın
Önce kendini düzene koyup
Bir güzel ayar yapardın
Hiç itiraz etme
Pis kokunu örtecek bir örtü buldun mu
Önce kendine cevap ver
Sonra da Kül'özüne
*
Kim bu insan diye durmadan
Ordan kaş göz işareti yapıyor
Kim mi bu insan?
Hak kulunun hakkını yiyen
Hak kuluna gözyaşı döktüren
Hak kulunu yaşarken öldüren
Hak kuluna zulmeden
*
Burada ki zalim bir kişi değil
Burada binlerce Ebu Lehep ve Ebu Cehiller var