Hey Gidi Ecdad-1 Şiiri - Gürsel Çopur

Yeryüzü açılır semaya,semadan kopan tanelerle

Taneler elimizde,aynada hicran var iken

Liyakat burukluğunda çevrilmeyen sayfa demeti

Özümüze işlene gelen çelimsiz suretler

Sirete gebe kılınmış ahirzaman tokadında bir sayha

Nabzın bürudetinde ihlas misafir; kanatları da..

Uçmasını beklemeyiz kanatlı dualarımızdan

Kanadı kırık bu milletin necip boyunduruğunda

……..

Küçükken anlamazdım derdi anlattıklarında

Meğer dert; ne büyük devlet terekesi imiş

Vekil de sen kefil de sen; hey gidi ecdad!

Seni “ben” li düşünenler anlayamadı,takılırken

Arkalarında mesned bırakmadılar,bırakamadılar

Sağlam olamayan nâmetin koridorda sessizdiler

Ses çıkmadı diyaframlarında,döküldüler kaldırımlarda

Gözyaşları kendilerini parçaladı ve boğuldular

..ne geç kalınmış bir akıbetin serencamesi..

Hikmetinden sual olunmaz Ya Râb!

……..

Dırahşan topraklarda kalbi secdede olan bir nesil

Tutundu dalına içindeki ferasetin rehberliğinde

Kök sağlam olursa,çile deri döker

Libasıma bayram serinliği çökerken anne gölgesinde

Annesizliği de ecdadda öğrendik!

Geçici burukluk sarsmıyor bu milleti artık

Asr suresi rahmet bulutumuz,her daim üzerimizde

Buruk çınar yaprakları salınırken Söğüt edalı

Söğüt’ümüze verecek tatlı mehterimiz var bizim!

Gürsel ÇOPUR