Hey Gidi Dünya Hey! Şiiri - Hüseyin Güneş

buğulanır kışın mutfağınızın penceresi
........
hiç değilse diyorum bir pencerem olsaydı
hoh! deyip, buğulanmış cama,
bir ekmek parası çizerdim...

oysa siz,
çizdiğiniz çocuk resimlerinin arasından
İstanbul boğazı'nı görebiliyorsunuz,
ya da az ilerdeki kız kulesi' ni...

daha başındayken sokağınızın
ithal parfümleriniz tıkar adımlarımı
lüks avizelerin ışıttığı riyakar yüzleriniz
kursağında bırakır sevmişliğimi...

kısa kollu fanilalar giyerek
dolaşabilirsiniz odalarınızda.
sizin bacalarınızın burnu havada;
sefilliğimi tükürür gökyüzüne
çok katlı apartmanlarınızla
yüksek topuklu ayakkabılarınız,
özdeştir bilirim!

bilirim, sadece sizindir;
yabancısadığım bu neş'e ler...!

hey gidi dünya hey...!