Hey Fani Aşk Maalesef Sen Bir Ölüsün! 2

Tek kalındığın da nalân vaziyette ortalarda
Hüzünler yükselir feryat ve figanlarla
Duman dumanı sarar olur kaplar ortalığı
Gönül de hiç sevilmez olur
Nalânlar çöker
Lebler kâhil başları ağrıtır
Hicran kana dolar
Yayılır tüm haşmetiyle ince damarlara
İşte o zaman Âhil kalır ortada kadın

Yüreğin çapraz savuruşlarını
Kin sarar
Karanlığın en nadim hisleridir bunlar
Özün acar görüntüsünde
Aynalar yakar olur
Bir de gönül şavkı bir kararırsa
Ateşi söner ve faş olur ata ocağın
Küfrün sivri uçlu kalıbında
Nuş-i diller kaybolur
Günahkâr ruhların koynun da
Sus pus olur
Yolun gittiği son nokta da gamlar kalır
Karanlık dehlizlerin en ücra diplerinde
Kâm kaybolur

Edepsizlik hışmına uğrarsa o bihuş zaman
Günah keçisi gibi de kalırsın
Nerde kaldı o yaptığın hırçınlıklar
Silip süpürülür cûşler gölgelerinden
Hakk’ın çığı düşer
Yok oluverir encamın
Dağ bayır dolaşır şahikasına yürek
Haz’ı gider fitnesi biter içinde
Köhne damlı bedenlerin

Olacağı da sonun da buydu
İçten keşkeler öyle bir kavurur ki
Mezar kazıcıları girer sonunda
Ya Allah diyerek devreye
Çığlıklar nevk’i diliyle
Boğar hey hatlarını bağrında
Bacası kapalı sönük bir ruh
Közünde kalır ocağın

Var veya yok sonrası
Her şey bu son döngünün gerisindedir
Sürülür yüzlere günah karası
Gömülür tüm yaşantı baş ve sonun arası
Tüm yaşantın bir birde çöker boğazına
Islatır sağanak yağmurlar enseni
Son nefesinin cılkı çıkar
De hadi git de ileri
Ben de göreyim son nedametlerinin için de seni

Ha! Diz çöküşte artık yalvarmakta yok bunu da bilesin...

(15.03.2012) AZAP…