Yer ve göklerin kükrediği o anda;
Ölümün insanı ürperten gerçeğini,
Zamanın anlaşılamayan kıymetini,
Anlasan da geç değil mi? Dostum...
Zaman çağlayan bir dere misali;
Akıp sel oluyor insanın ömründe,
Ömrünün o dehşet dolu gününde,
Ne yapsan da boş değil mi? Dostum...
Ocak 1998 - İstanbul
Mahmut YıldızKayıt Tarihi : 10.1.2001 19:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/01/10/hey-dostum-uyan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!