Hey dost Şiiri - Abdulhamit Bilgin

Neler gördüm neler neler bilsen dünyada
İki büklüm oldum kaldım fani hayatta
Sevdiklerim gurbet elde benden ırakta
Deme bana deme hey dost ne derdin var ya
Sorma bana sorma be dost aklım firarda.

Hani anam hani babam nerede ailem
Öksüz kaldım şu diyarda kime güven em
Elim kolum bağlı tanrım acep ben nedem
Deme bana deme hey dost ne derdin var ya
Sorma bana sorma be dost aklım firarda

Bırak be dost ne olur beni kendi halime
Yaş yirmi dört olmuş ama sevenler nerde
Ağlar Hamit ağlar ağlar o son gününe
Deme bana deme hey dost ne derdin var ya
Sorma bana sorma be dost aklım firarda

Yüzüme gülenler çok tu cepte var iken
Oysa hepsi yalan oldu ben düşüyorken
Hepsi hakkım olsun onlar can veriyorken
Deme bana deme hey dost ne derdin var ya
Sorma bana sorma be dost aklım firarda...