Çıktım baktım tepelerden zirveye
Ses sedasız öldünüzmü hey dağlar
Küskün kaldım barışmadım kirveye
Siz halime güldünüzmü hey dağlar
Dumanlı başınız derdin yükümü
Uzar gider eğri yollar bükümü
Soy sülale kaybetmişim kökümü
Sizde bana döndünüzmü hey dağlar
Buzmu tuttu sizde mevsimin karı
Hazan oldu gönül yitirdim yarı
Bekler oldum buralarda baharı
Nazlı yari gördünüzmü hey dağlar
Kırık kalem adım mirastır ondan
Tükendi gençliğim sevmedi candan
Benim gibi artık yalan dünyadan
Usanıpta geçtinizmi hey dağlar.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 02:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Karakaya 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/11/hey-daglar-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!