Hey Bezirgan Ey Memedim Şiiri - Tevfik T ...

Bizdik biz, kendimiz/kimse değil
Fakirdik hep, zengin hiç değil
Değişmedik bir gün bile/eğilmedik
Döneklik mi/bu mümkün değil

İşçiydik, emekçiydik
Emekliydik
Emeklemekse hümanistlik emekleyendik
Bir çarkın dişlisi, gıytılı pulluğun demiri, orak ve çekiçtik
Ezilenler cephesinde nefer
Bir bilgede ser, elde silgi ve kalemdik
Masada kitaptık, defterdik
Belki Pir Sultan ya da Yunus değildik
Derviş Veli olup bir dergâha girmedik
Ama ağa değil rençperdik
Alın terindeydik gözdeki nurda gönüldeki ruhta
Tırnakta topraktık, saptaki arpayla buğdayda
Delik çorapta, pabuçsuz ayakta, yırtık mintanda
Şapkalının nasırlı parmaklarında
Başı bağlının ak saçında
Yetimin arkasındaydık, yiğidin bağrında
Çalanın değil çalışanın yanında
Bizdik biz, kimse değil
Gururluyduk hep, kibirli değil
Değişmek mi/hiç mümkün değil

Hey kendini beğenmiş aç gözlü kapitalist
Kan emici bet emperyalist
Hey sosyalist geçinen kılıçlı faşist
Hey çekik gözlü kara sakal, bıyıklı yaman
İnanç sömürücüsü ey sahte bezirgân
Yalancı, yardakçı, hampacı
Beygir sineği, kene, pis solucan
Hey kan emici
Karanlıkta uçan yarasa, lağım sıçanı, kokarca
El etek öpücü, yardakçı
Ey gafil
Takiyeci kandırıkçı, yankesici, yol kesici, kapkaççı
Hey maganda, hey acımasız cani, silahlı kundakaçı
Sevgi hırsızı, insan arsızı, ey kepaze
Hey çiğ süt içmiş akılsız yaratık
Kahpe kasığında yatmış kancık
Oh olsun batıyorsun/bat, boğul, kurtulama
Soluksuz kal da kan kan diye bağırama
Adın batsın emi
Kim demişse adına yenidünya

Bendim ben, kendim/ kimse değil
Hele kalleş, sen hiç mi hiç değil
Değişmedim bir gün bile hep böyleydim
İstediğin döneklik mi, bu mümkün değil

Ey adı şehit olan Memedim
Hiç hiçine ölüp gidenim
Ey buruşuk yüzlü şapkalı babam
Gözleri kurumuş ak saçlı anam
Bahtsız kardeşim, yoksul abam, garip agam
Okuldaki hocam, sıra arkadaşım, gönderdeki bayrağım
Gelibolu’da savaşanım, Çanakkale’yi geçilmez yapanım
Ey Sarıkamış’ta karlar altında yatanım
Ey Horasanlım
Yemen çöllerinde susuz kalanım
Amcam, dayım, ihtiyar dedem
Yedi sene yol gözleyen çilekeş nenem
Eli kınalım, mendili oyalım, telli duvaklım, gelinim
Elif’im, saçları beliklim
Yoldaşım, sırdaşım, yârim, yarenim
Ey gül yüzlü bebeğim, cennetim, çiçeğim
Gene de “vatan sağ olsun” diyen can parem, ciğerim
“Vatan için öldü” deyip küsmeyenim
Karslım, Diyarbakırlım, Ankaralı hemşerim
Sizdim ben, kimse değil
Hey yobaz, kimsin sen
Hey hokkabaz, nesin sen
Kırmızı gözlüsün, nefesin alev alev, ne istersin
Lakin hayvan terli, artık bilesin

Benim ben, kendim/ kimse filan değil
İçi boş şiş cepli hergele, sense hiç değil
Değişmek mi/işte bu mümkün değil
Bir şeyler değişecek bekle/zamanı değil

Ekim/2008/Lüleburgaz