Hey! Bana Ses Ver Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Hey!
Bana ses ver ne olur?
Korkuyorum karanlığında gecenin,
Kaybettim benliğimi sensiz,
İçinde yaşam denen bilmecenin.

Şimşekler çakıyor bak, korkuyorum,
Yok, sığınağım yersizim, yersiz,
Aç gönül kapını ne olur?
Günler geçmiyor sensiz.

Hey!
Orada mısın dost?
Arkadaşım ses ver yalvarırım,
Işıt Dünya’mı ne olur?
Sensiz karanlıklarda kalırım.

Tükenmişliği yaşadım ben,
Özlem dolu günlerimde sensiz,
Dehlizlerinde zindanların sanki
Yalnızlığımda, sessiz.

Hey!
Yeter çektirme bana,
Aç koynunu, bir yol göster,
Gelirim ardınca sürtünerek,
Ruhum sadece ruhunu ister.

Ben
Çilesini çektim yaşamın,
Huzuru ellere bıraktım,
Huzur bana sadece sevgindir aşkım,
Ardınca türküler yaktım.

Hey!
Sevdanın perisi,
Dizelerde hep sen varsın,
Aramam sen varken birini,
Çünkü kalbimdeki tek yarsın.

Sen
Sevdaların kadını,
Gözlerim kör oldu güzelliğinde,
Tutmaz hiçbir nimeti Dünya’nın,
Senin sevgiyle yoğrulan tadını.

02.Ağustos.2008 02.30