Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Sen senin halini sormazsan, her gece eğlenirsin rüyalarda.
Giysileri değiştiren içinizden uzaklara giden.
Yalnız biz bürünmüştük insan olarak yalnızlığın ince beline.
Hem kendimiz olmaktan, hem de muhabbet eden alemi özgürlük sanarak.
İnsanın nefsiyle şeytana karşı hep bir değiş tokuşu vardır.
Yalnız bir köşede duruyordu musalladaki.
Taş keşmiş kefeni içinde mülteci giysiler içinde.
Merdivenleri koşarak indik kalabalık.
Bahçeye çıkıp daldı sevgiliye can olamayan insandan yansıyan suretperestler.
Sesi geliyordu yapraklar arasından süzülüp, sini gibi parlayan koca bir ay.
Ateşi aldım gökteki Aydan.
Benim giysilerimi gitmişti.
Ve o kadar benimdi ki o akşam.
Tepeden tırnağa buz kesen saçları ıslak sokak hayvanları.
Hissettim yanaklarımdan dökülen yaşları.
Kendi kendimin şehrinde tütmeyen bir bacaya dönmüştüm sanki,
Ve insanın görmeyen g/özlerine bakan sokak çocukları.
Bugün bile ölüyorum, öyle sinmiş ki sevgisizlik insanlığın üstüne.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta